serra&huseyin

yazmak sağaltır... dinlemek sağaltır... enstrüman çalmak da sağaltır, tecrübe etmedim ama biliyorum... melisa sağaltır ( http://www.radikal.com.tr/radikal2/melisa_sagaltir_kamera_hasta_eder-1147007 ) ruhunuzu dillendirmek için dinleyin; müzik dinleyin; insanları dinleyin; çocukları dinleyin... klasik müzik dinleyin, rembetiko dinleyin... Marika Ninou dinleyin... Katerina Paravalou dinleyin... Cafe Aman dinleyin... Vasili Tsitsanis dinleyin... Gülbahar'ı ( Gioulmpahar)  dinleyin.. . A magical night I saw her in Miseri   She was an exotic beauty, Gioulmpahar the sweet Giarampim to giahampi, giarampim to giahabah Oh my flower, Gioulmpahar Arabs' whim, slowly-slowly   You had told me with kisses, as I was holding you in my arms   A slave to her sweet kiss, I am to her passion attached to   I cry, I long and I'm in pain, I don't forget Gioulmpahar Giarampim to giahampi, giarampim to giahabah

hasta adamın bir günlük ömrü kalmıştır; bir gün... bir gün ne kadar uzun? diye sorar kendi kendine kahramanımız; "bir gün" kadar uzundur ama insana "sonsuzluk" kadar uzun da olabilir... filmde, uzun bir aradan sonra evine dönen şair insanlardan "kelime" satın alır; bilmediği, kullanmadığı, unutulmuş kelimeler... 'dil' insanın sığınağıdır; Heidegger de ' tek meskenimiz dilimizdir ' der; anlaşmak için çok az kelime kullandığımız bu zamanlarda ana diline yabancı insanlar olması mümkündür; ama acıdır... her yeni bir kelime öğrendiğimde ilk tepkim-düşüncem utanç olmuştur; anlamını bilmeden kullandığım veya kullanmadığım bir kelime olduğu için... "saye" öyle bir kelimedir; 'aracılık' anlamı dışında 'gölge' anlamı da var... "sare" de benzer; sıçramak, ihtiyaç, susuzluk dışında saf, temiz, topluluk, prenses gibi anlamları da var ... insan ufkunun genişlemesinin sınırı var mı acaba...

yazacağım... yazmak istiyorum... biraz tarih biraz etik az biraz politik... Avcılık tarihini avcılar, savaşın tarihini kazananlar mı yazar hep? Av yok, savaş yok ama yapılan edilen zulümler, sön(dürül)en hayatlar... devam ediyor, maalesef... birileri bunu yazıyor-yazmalı; herkes okumalı; görmeli duymalı bilmeli... yazacağım... yazılmadı mı, yazılmayacak mı başka? yazılacak tabii, insanların kalplerindeki karanlıklar kazınıncaya kadar yazılacak; bir bebekten katil yaratan karanlıklar aydınlanıncaya kadar yazılacak, bıkmadan usanmadan, tekrar tekrar... yazacağım...

bir şeyler yazmak istedim, yazamıyorum; sağlıklı bir hayat sürsün, mutlu olsun hayatı boyunca... 

Bir çuvala ne sığar? Bir ülkenin insanlığımı? Bir devletin insafsızlığı mı? Bir devletin acizliği mi? Bir milletin duyarsızlığı mı? Bir insan ömrümü? bilmiyorum... bir çocuğun umutlarının sığmayacağını biliyorum yalnızca...